شما برای اینکه ChatGPT وسط یه چت طولانی گیج نزنه و همه چی رو یادش نره چیکار می‌کنید؟

مشکل اینجاست که ما سعی می‌کنیم از ChatGPT به عنوان «دفتر کار» استفاده کنیم، در حالی که اون فقط یه «اتاق جلسه» خیلی خفنه. تو اتاق جلسه میری، بحث می‌کنی، ایده میدی، نتیجه می‌گیری... ولی صورت‌جلسه و فایل‌های اصلی پروژه رو که اونجا ول نمی‌کنی به امون خدا! من خودم بعد از کلی به هم ریختن پروژه‌هام، یه راهی پیدا کردم که دیگه هیچوقت نه خودم گیج میشم، نه اون! اول از همه، یه جایی خارج از چت‌جی‌پی‌تی رو به عنوان «مغز پروژه» انتخاب کردم. من خودم با Notion خیلی حال می‌کنم، ولی تو با هرچی راحتی کار کن، حتی یه فایل ورد ساده. بعد یه قانون خیلی ساده برای خودم گذاشتم: هر چت، فقط برای یه کار مشخص. مثلاً یه چت باز می‌کنم فقط برای اینکه در مورد منابع تحقیق کنه. کارم باهاش تموم شد، می‌بندمش. یه چت دیگه باز می‌کنم فقط برای اینکه در مورد ساختار مقاله باهاش طوفان فکری کنم. و حالا قسمت اصلی ماجرا که همه چی رو به هم وصل می‌کنه: اول هر چت جدید، یه خلاصه دو خطی از وضعیت پروژه رو که تو Notion دارم بهش میدم. انگار داری با یه همکار جدید حرف می‌زنی و بهش میگی کجای کاریم. مثلاً میگم: «خب رفیق، داریم روی مقاله X کار می‌کنیم. تحقیق تموم شده، ساختار هم مشخصه. الان می‌خوایم مقدمه رو بنویسیم. بزن بریم.» اینجوری اون بدبخت همیشه می‌دونه دقیقاً کجای کاره و گیج نمی‌زنه. آخرش هم که کارم با یه چت تموم شد، خروجی نهایی و تمیز رو با لینک همون چت کپی می‌کنم تو Notion و آرشیوش می‌کنم. این روش حتی با GPT-5 هم بهترین کاره. چون اولاً جلوی اون مشکل جدیدش یعنی «گم کردن اطلاعات وسط متن‌های طولانی» رو می‌گیره، دوماً اگه با API کار کنی، هزینه‌هات رو نصف می‌کنه چون لازم نیست هی کل تاریخچه پروژه رو براش بفرستی. خلاصه که ChatGPT رو بکن «اتاق جلسه»، و Notion رو بکن «مغز و آرشیو» پروژه‌ت. اینجوری تا آخرش مثل بنز پیش میری.