شما درحال پاسخ به هستید :
دارم برای پایاننامه از AI استفاده میکنم، نکنه نرمافزار دانشگاه بفهمه و همهچی خراب شه؟
سلام به همه دانشجوها و دوستان عزیز در انجمن، بچهها یه سوال خیلی فوری و حیاتی داشتم که بدجوری فکرم رو مشغول کرده و راستش رو بخواید استرس گرفتم. من دارم روی پایاننامهم کار میکنم و از ChatGPT و چندتا ابزار دیگه برای خلاصه کردن یه سری مقالات سنگین انگلیسی و همینطور برای ایدهپردازی اولیه کمک میگیرم. یعنی کار کپی-پیست نمیکنمها! ولی خب به هر حال یه بخشهایی از کار رو داره برام انجام میده. همه چیز خوب بود تا اینکه یهو این فکر افتاد تو سرم: نکنه موقع تحویل، پایاننامه رو بدن به این نرمافزارهای تشخیص سرقت ادبی (مثل Turnitin) و اونجا درصد بالایی رو به عنوان تقلب یا متن تولید شده با هوش مصنوعی نشون بده؟ اصلاً مرز بین «استفاده از AI به عنوان دستیار» با «تقلب» اینجا کجاست؟ استاد راهنمای منم خیلی روی این چیزا حساسه. میخواستم ازتون بپرسم کسی تجربه مشابهی داشته؟ روش یا گردش کار امنی وجود داره که آدم با خیال راحت از این ابزارها برای سرعت دادن به کارش استفاده کنه و آخرش هم موقع دفاع به مشکل نخوره؟
داداش این استرسی که داری یعنی وجدانت بیداره و این خودش نصف راهه! اونایی باید بترسن که عین خیالشون نیست و دارن کل پایاننامه رو با کپی-پیست میدن تحویل! ببین، سوالت جوابش هم آرهست هم نه. اگه بخوای زرنگبازی دربیاری، شک نکن نرمافزار دانشگاه مچت رو میگیره و بدبخت میشی. ولی اگه ازش هوشمندانه استفاده کنی، میشه بهترین رفیق دوران تحقیقاتت. قانون اول و آخر همینه: ChatGPT باید دستیار مغزت باشه، نه خود مغزت. من خودم چطور استفاده میکنم که به مشکل نخورم؟ وقتی یه مقاله ۱۰۰ صفحهای انگلیسی جلومه که دو صفحه اولش رو میخونم خوابم میگیره، میندازمش تو چتجیپیتی میگم "داداش، دو خط بگو این چی میگه؟". یه خلاصه بهم میده که تازه میفهمم مقاله به درد موضوعم میخوره یا نه. این کجاش تقلبه؟ این اسمش صرفهجویی تو وقته. یا مثلاً وقتی مغزم برای نوشتن یه پاراگراف قفل کرده، ازش ایده میگیرم. بهش میگم "ده تا زاویه دید مختلف در مورد این موضوع بهم بده". فقط برای اینکه موتورم روشن شه و از اون صفحه سفید لعنتی خلاص شم. حالا کجاش خطرناکه و دانشجوهای تنبل رو به فنا میده؟ جایی که طرف میگه "خب، یه صفحه در مورد تاریخچه فلان چیز برام بنویس" و همون متن بیروح رو کپی میکنه تو پایاننامهش. این رسماً خودکشیه. نرمافزار Turnitin مثل آب خوردن اینو پیدا میکنه. از اون بدتر، اوناییان که یه متن از مقاله دیگه برمیدارن، میدن بهش میگن اینو "بازنویسی کن" که مثلاً کسی نفهمه. اینا اولین کسایی هستن که گیر میفتن. پس راه صاف و پوستکندهش چیه؟ ببین، اول با AI برو تحقیق کن، مقاله خلاصه کن، ایده بگیر، مصالح اولیه رو برای ساختمونت جمع کن. بعد پنجره چتجیپیتی رو ببند! این قسمتش خیلی مهمه. حالا با اون چیزایی که فهمیدی و یادداشتهایی که خودت نوشتی، شروع کن با قلم و کیبورد خودت به نوشتن. این متنی که الان مینویسی، فکر و تحلیل توئه. آخر سر که کارت تموم شد و فصل رو کامل نوشتی، متنی که خودت نوشتی رو بده بهش بگو "حالا اینو برام شیک و تمیز کن". غلطهاشو بگیر، جملههاشو روانتر کن. اینجا اون دستیار ویراستارته. تهش همیشه از خودت بپرس: این داره کمکم میکنه بهتر فکر کنم، یا داره جای من فکر میکنه؟ اگه اولی بود، دمت گرم، راهت درسته. اگه دومی بود، داری راه رو اشتباه میری و آخرش بدجور به ضررت تموم میشه. با استاد راهنمات هم روراست باشی بد نیست. خیلیهاشون از چیزی که فکر میکنی پایهترن.
سوالهای مشابه
انتخاب بهترین هوش مصنوعی برای تولید محتوای فارسی (GPT-5, Gemini, یا Claude 3 Opus؟)
خلاقانهترین کاری که با ChatGPT کردید چی بوده؟
به نظرتون ماها که تازه میخوایم به عنوان جونیور استفاده بشیم، نسل سوخته هوش مصنوعی هستیم؟
چطور میشه با کمترین تعداد ابزار AI، بیشترین کار رو جلو برد و هزینهها رو کم کرد؟
کسی راهی داره محتواهای AI رو یونیک نشون بده برای گوگل؟
نصف روزم صرف بهبود خروجی های ChatGPT میشه. چیکار کنم؟
چطور به ChatGPT طنز ایرانی یاد بدیم؟ هرچی میگم جوکهای بیمزه خارجی تحویل میده!