شما هم به میدجرنی وابسته شدید؟

سلام دوست عزیز. آقا دقیقا زدی تو خال! این سوالی که پرسیدی، به نظرم دغدغه همه ماهایی هست که یه مدته داریم با این ابزارهای هوش مصنوعی کار می‌کنیم. خوشحالم که این بحث رو شروع کردی و مطمئن باش که اصلاً تنها نیستی. این حسی که داری کاملاً طبیعیه. مغز ما همیشه دنبال ساده‌ترین راهه و وقتی ابزاری مثل میدجرنی هست که تو چند دقیقه ده‌ها ایده بصری جلوت میذاره، خیلی وسوسه‌کننده‌ست که دیگه بی‌خیال اون کلنجار رفتن و اتود زدن‌های قدیمی بشیم. ولی دقیقاً همونطور که گفتی، این کار یواش یواش اون عضله خلاقیت آدم رو ضعیف می‌کنه. به نظر من کلید ماجرا اینه که نگاهمون رو به این ابزار عوض کنیم. میدجرنی جایگزین خلاقیت ما نیست، یه همکار خیلی سریعه که اتفاقاً باید دقیق بهش بگی چیکار کنه. یه قانونی که من خودم همیشه رعایت می‌کنم و خیلی کمکم کرده اینه که هیچوقت کار رو با میدجرنی شروع نمی‌کنم. اول از همه میرم سراغ همون روش‌های سنتی خودمون. یه دفترچه برمیدارم، چندتا کلمه کلیدی و ایده پرت و پلا می‌نویسم، چندتا ترکیب‌بندی خیلی ساده و سریع روی کاغذ می‌کشم. وقتی یه ایده خام و اولیه که مال خودمه شکل گرفت، تازه اون موقع میرم سراغ میدجرنی و ازش می‌خوام روی همون ایده من کار کنه و بال و پرش بده. یه کار دیگه که خیلی حال میده اینه که ازش به عنوان یه ابزار دیوانه‌بازی و ایده‌یابی استفاده کنی! به جای اینکه یه چیز مشخص و تکراری ازش بخوای، سناریوهای عجیب و غریب بهش بده. مثلاً «چی میشه اگه سبک مینیاتور ایرانی با فیلم‌های علمی-تخیلی ترکیب بشه؟». اینجور کارها هم خروجی‌های جالبی میده و هم ذهن خودت رو از چارچوب‌های همیشگی میاره بیرون. یه تغییر ذهنی دیگه هم اینه که خودت رو دیگه «سازنده تصویر» نبینی، بلکه «کارگردان هنری» ببینی. کار تو این نیست که عکس بسازی، کار تو اینه که از بین ده‌ها عکسی که اون ربات می‌سازه، بهترینش رو با سلیقه خودت انتخاب کنی و بعد با ابزارهای خود میدجرنی یا فتوشاپ، اونقدر تغییرش بدی تا دقیقاً به اون چیزی که تو ذهنته برسه. و در نهایت، مهم‌ترین نکته: هیچوقت خروجی خام میدجرنی رو به عنوان کار نهایی نبین. اون یه ماده اولیه عالیه. برش دار ببرش تو فتوشاپ، چندتا خروجی مختلف رو با هم ترکیب کن، رنگش رو اصلاح کن، یه چیزی با دست بهش اضافه یا کم کن. اینجوریه که امضای شخصی تو میشینه پای کار و دیگه یک خروجی ماشینی صرف نیست. خلاصه که نگران نباش. تا وقتی ما کارگردان باشیم و اون فقط ابزار دست ما باشه، نه تنها خلاقیتمون ضعیف نمیشه، بلکه می‌تونیم کارهایی بکنیم که قبلاً حتی فکرش رو هم نمی‌کردیم. بحث خیلی خوبی رو شروع کردی، دمت گرم!